| Nazwa oficjalna | Polski Owczarek Podhalański |
| Kraj pochodzenia | Polska |
| Rok dodania wzorca | 1988 |
| Numer FCI | 252 |
| Grupa FCI | I (owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła) |
Pochodzenie
Owczarek podhalański pochodzi z Karpat, z pogranicza Polski, Czech i Słowacji. Jest blisko spokrewniony ze słowackim czuwaczem i kuwaszem z Węgier. Wszystkie te rasy wywodzą się od jednego białego psa pasterskiego, który służył owczarzom z terenów między Karpatami a Dunajem - Wołochów.
Cechy charakteru i użytkowość
Owczarek podhalański to przede wszystkim pies pasterski, przystosowany do samodzielnego pilnowania owiec. Dlatego jest niezależny i wymaga konsekwentnego wychowania. Jest pojętny i inteligentny, więc prowadzenie nie stwarza dużo problemów, jeżeli robi się to w umiejętny sposób.
Są to psy towarzyskie, rodzinne. Tolerują wszystkich w rodzinie i wszystkie zwierzęta mieszkające w domu. Jednocześnie są nieufne wobec obcych. Potrafią stanąć w obronie pana. Owczarki podhalańskie nadają się do trzymania zarówno w domu jak i na wsi, trzeba im jednak zapewnić dość ruchu, gdyż pochodzące z gór przyzwyczajone są do przestrzeni.
Wygląd
Owczarek podhalański ma długi, masywny tułów, muskularne łapy. Jest silny i wytrzymały. Sierść długa, falista lub prosta, biała. Łatwo się ją pielęgnuje. Od czasu do czasu trzeba ją czesać i w razie potrzeby wyjąć rzepy i patyki.